Cep – narzędzie rolnicze aż do ręcznego młócenia zboża. Znana jest również odmiana cepa używana jako broń – cep bojowy.
Budowa
Cep zbudowany jest z dwóch kijów, długiego zwanego dzierżakiem i krótkiego, zwykle dębowego, bijaka. Cieńsze końce dzierżaka i bijaka połączone były rzemiennym, wysuszoną skórą z węgorza lub metalowym przegubem nazywanym ósemką, gązwą lub gackiem a na Zamojszczyźnie kapicą.
Młocka
Młócono trzymając cep za dzierżak i uderzając bijakiem w rozłożone na klepisku (lub innym twardym płaskim podłożu) zboże. Młócący musiał tak uderzać cepem, aby za każdym razem bijak uderzał całą swoją długością o podłoże, na którym leżało zboże (w przeciwnym przypadku pojawiały się znaczne siły reakcji na dzierżak oraz mogło nastąpić zgniatanie ziaren). Zaletą cepa była możliwość uzyskania ziarna i prostej słomy, koniecznej do pokrycia dachów strzechą.
Cep współcześnie
W czasach współczesnych młócenie cepem zostało wyparte przez omłot mechaniczny w młocarniach. Jeden z typów młocarni zwany jest cepówką, gdzie elementem bębna młócącego jest metalowa listwa zwana cepem. Bęben młócący zwykle posiada od 6 do 10 cepów.
W mowie potocznej zwrot „proste jak budowa cepa” (lub „proste jak konstrukcja cepa”) oznacza wyjątkowo prostą i oczywistą zasadę działania.
Cep to również pogardliwe określenie człowieka oznaczają
trusttelecom 